رشته کوه بینالود در شمال شرق ایران ،همانند دیواری بلند ،دو دشت وسیع و حاصلخیز مشهد و نیشابور را از یکدیگر جدا کرده است. این رشته کوه با آب و هوای سرد کوهستانی و دره های خوش آب و هوا و قله های بلند نظیر بینالود و شیرباد و فلسکه تامین کننده آب شهرهای مشهد ، نیشابور،چناران و روستاهای کوه پایه اش می باشد.قله بینالود با ارتفاع حدود 3211 متر با شکوهی وصف ناپذیر در شمال شهر تاریخی نیشابور قرار گرفته است . برای صعود به قله از بولوار کشاورز نیشابور ، وارد جاده روستای صومعه شده و پس از طی 6 کیلومتر جاده آسفالته به روستا می رسیم . پس از رسیدن به مسجد روستا وارد کوچه ای در سمت چپ شده و از روستا خارج می شویم . جاده ای خاکی و پر پیچ و خم با عبور از بستر رودخانه میرآباد ما را به پای کوه هدایت می کند ، پس از طی مسافتی حدود 7 کیلومتر در ابتدای دره های فرعی که از مسیر اصلی جدا می شود ، از ماشین پیاده می شویم .
پوشش گیاهی منطقه غنی نمی باشد و بیشتر شامل ریواس ، درختچه های نسترن وحشی ، زرشک کوهی و در کناره های آب درختان بید و به ندرت زبان گنجشک دیده می شود ، شیبهای دامنه های اطراف بیشتر شن اسکی و بسیار تند و خالی از گیاه است .
جویبار کوچکی در تمام طول مسیر تا ابتدای کتل طولانی و پر شیب "نردبان" ما را همراهی می کند ،پس از حدود یک ساعت پیاده روی به چشمه ای کوچک در سمت چپ دره در کناره راه می رسیم . تا "کتل نردبان" راه اندکی باقی مانده است و تا رسیدن به چشمه بعدی حدود دو ساعت دیگر باید راهپیمایی کنیم . ارتفاع انتهای دره در پای کتل نردبان حدود 1750 متر است .ابتدای کتل نردبان از جویبار جدا شده راه مالرویی را که با پیچ و خم فراوان به سوی بالا حرکت می کند ادامه می دهیم . برداشتن گامها کمی سخت تر شده واز سرعت گروه کاسته میشود . پس از گذشت یک ساعت به بالای کتل میرسیم . از بالای کتل منظره قله بینالود و زرگران بسیار زیبا و تماشایی است . ازشیب مسیر کاسته می شود و جانپناه به خوبی قابل رویت است . پس از حدود یک ساعت به جویباری می رسیم که آب آن از چند چشمه کوچک در نزدیکی جانپناه تامین می شود .
جانپناه جبهه جنوبی بینالود دارای دو طبقه و ظرفیت تقریبی 30 نفر در ارتفاع 2450 متری در دامنه شرقی قله زرگران در مکانی مناسب بنا شده است . از پای کتل نردبان تا جانپناه پاکوب مناسبی وجود دارد که احتمال گم شدن را بسیار کم میکند . از کنار جانپناه قله بینالود به همراه چهار سوزنی اش بسیار زیبا و با شکوه دیده می شود . جانپناه دوم جبهه شمالی نیز در پای سوزنی چهارم به خوبی قابل رویت است .
برای صعود قله صبح زود ،پشت جانپناه شیب ملایمی را در دامنه زرگران بالا میرویم و پس از 15 دقیقه به یک راه مالرو می رسیم .راه ما را با سرازیری ملایمی در پیچ و خم سنگها و آبراهه ها به سمت شمال و قله بینالود هدایت می کند .پس از 30 دقیقه به چمن زار کوچکی در دامنه قله و "یال شتری" می رسیم که آن را "اولنگ دو کوهی " می نامند . آب خنک و منظره زیبای چمن زار ما را برای کمی استراحت و صرف صبحانه تشویق میکند . این چشمه آخرین چشمه مسیر است و بهتر است برای ادامه صعود آب برداشت .
از این محل دو مسیر برای صعود به قله وجود دارد : مسیر اول که به " گرده " معروف است با یک شیب تند و شن اسکی مستقیم به سمت قله می رود و حدود یک ساعت و سی دقیقه زمان نیازدارد ، مسیر دوم که مسیر نرمال صعود به قله است از روی یال جنوب غربی معروف به "یال شتری " با شیب ملایمی ما را به سمت قله هدایت میکند ،از این مسیر نیز حدود 45: 1 زمان لازم است تا به قله برسیم . معمولا باد شدیدی بر قله حاکم است . تمامی مسیرهای صعود به قله غیر فنی است ولی با این وجود دیواره سوزنی های دو و سه و چهار و همچنین قله زرگران برای تمرین سنگنوردی مناسب می باشد . در مجموع زمان لازم برای صعود به این قله از جبهه جنوبی حدود 6 ساعت است . پوشش گیاهی منطقه در جبهه جنوبی شامل انواع کلاه میرحسنها ،اسپرسهای کوهی ،گون و گیاهان تیغ دار و درختچه های زرشک کوهی نسترن وحشی و دغدغک در مسیر جویبارها می باشد .