منظره استانبول از ارتفاع 261 متری

آپارتمان غول آسای در دست ساخت در لٍوَنت "Levent" با ارتفاع 261 متری، عنوان بلندترین ساختمان ترکیه را از آن خود نموده است. این همان نقطه ای است که بخوبی عظمت و احتشام استانبول را میتوان مشاهده نمود...

ساختمان مذکور بین ساختمانهای موجود در اروپا و ترکیه از نظر بلندی مقام نخست را دارد. پروژه غیر منقول "?stanbul Sapphire" تا سه ماه اول سال 2009 پایان خواهد گرفت...

منبع ترجمه شده : آژانس خبری جهان (ترکیه)

لیست تمامی کانالهای TurkSat 3A - ترکیه

قسمت اول:

توضیح 1 : تمامی فرکانسهای قبلی TurkSat 1C به فرکانسهای جدید تغییر یافته است

توضیح 2 : کانالهایی که با علامت * مشخص شده اند بصورت آبونمان/ماهیانه برنامه پخش میکنند

توضیح 3 : با وارد نمودن فرکانس مرجع (Tan?t?m) بطور خودکار/اتوماتیک کانالها تنظیم میشوند

اولین­باری که به پاساژ زیرزمینی سئول رفتم باوجود زیباییهای پاساژ، بوفه کنج ،توجه من شکمو را بیشتر از هر چیز دیگری بخود جلب کرد و لیکن فرصت نشد به آنجا سر بزنم تا روزی که برای صرف شام به بوفه گردباد، می­رفتم و نزدیک آن تابلوی تبلیغاتی بزرگی دیدم که بوفه کنج را با ورودی 7500تومان برای بزرگسالان و 4500 تومان برای کودکان تبلیغ می­کرد. با خودم گفتم اینها عجب آدمهای نامردی هستند که مشتری دیگران را بر می­زنند . اما این باعث نشد که برای خوردن غذا به کنج نروم بوفه­ای که می­توان آنرا دالان درازی نامید در حالیکه تهویه مناسبی هم نداشت. که این مساله بدترین حالت ممکن برای 1رستوران درفصل تابستان به حساب می­آید . نکته منفی دیگر،که بزرگتر از اولی بود آنکه به هر نفر تنها 1بطری نوشابه داده­ می­شود شاید از این می­ترسند که مشتریها اشتهایشان را با خوردن نوشابه­های متعدد باز نگه دارند .همانگونه که ذکر آن رفت به نظر من صاحبان کنج آدمهای نامردی هستند هرچند برای نخوردن غذا در 1رستوران نامردی صاحبانش دلیل موجهی به حساب نمی آید و باید غذا را خورد .

میز سالادبار و غذای کنج محدودتر از گردباد است ولی محتوای آن برای سیر شدن و لذت بردن کفایت می­کند.

 پیتزاها به خوبی پیتزاهای گردباد  نبودند اما نمره قبولی می­گیرند.

 میز غذا به نظر من 2حسن بزرگ داشت  اول آن­که پاستا جزو منو بود و چه فرقی می­کرد که گوشتش کم یا زیاد باشد می­توانستی با پنیر پیتزای موجود در میز سالاد و سس بین­المللی کچاب غذای لذیذی برای خودت تهیه کنی نکته دیگر آنکه غذاهای سوخاریش واقعا خوب و قابل خوردن بود فقط افسوس که بستنی در منو نبود که با ژله­های چند رنگ خورده­ شود و  صد افسوس که بال سوخاری نیز در منو نبود .ولی می­توانید مثل من بالها را از سینه مرغ جدا کنید و بخورید .

در پایان به نظر من این بوفه را باید 1بار امتحان کرد و چه بهتر که  پیش از آن قدمی در مجتمع سئول بزنید

پ ن:لطفا در صورت امکان در نظرسنجی مربوط به عکس مطلب قبل شرکت کنید 

بچه­تر که بودم (دهه 60) هروقت از کنار معدود رستورانهای موجود در شیراز (شهری که آنجا زندگی می­کردیم) رد می­شدیم من و برادر کوچکم احسان،از پدر می­خواستیم که شام را در آنجا بخوریم. بابا همیشه 1جواب داشت ((غذای اینها آشغاله،خودم خونه براتون جوجه کباب درست می­کنم)) هرچقدر احسان گریه می­کرد و خودش را به در و دیوار می­کوبید و جیغ می­کشید . فایده­ای نداشت . به خانه می­رفتیم وبابا با خوشحالی در حالی که انگار موفق به فتح­الفتوحی شده­است جوجه می­خورد  ما هم با نفرت بعنوان بدترین غذای عمرمان به خوردن ادامه می­دادیم .اگر گاهی هم ناپرهیزی می­کرد . غذای بیرون را به خانه می­آورد که اصلا مزه نمی­داد.اگر جایی کوچکترین مطلبی در باره سوسک در نوشابه و یا استفاده از گوشت خر در فلان رستوران می­دید حتما آنرا کپی می­کرد  و مدتها درباره آن به اطلاع­رسانی می­پرداخت و یا به ما می­گفت این چیزها برای گلویت خوب نیست و این بیماری خوب نشدنی گلو گاهی ساعتها فکر مرا به خود مشغول می­نمود.با وجود سن کم احساس می­کردم این وسط 1مشکلی وجود دارد ولی نمی­فهمیدم آن مشکل کجاست.

وضع بر همین منوال بود تا من به دانشگاه رفتم در آن وقت گمانم بر این بود که غذای بیرون را تنها آدمهای بی­فرهنگ و احمق می­خورند و اگر، 20ساعت، بیرون منزل بودم هیچ، نمی­خوردم تا با دوستم ،امیرحسین آشنا شدم پسری که اگر قرار بود ساعت12:30به منزل برسد راس 12 در اولین رستوران و یا فست­فود مسیر فرود می­آمد و پس از صرف 1پرس غذای کامل همراه با چند نوشابه و آب­معدنی و سیب زمینی و سالاد کلم، تازه به خانه می رفت تا به ناهار دست­پخت مادرش برسد.دیدن او ،تصویر ذهنی مرا شکست. امیرحسین، آدم بی­فرهنگی نبود و از خانواده فرهیخته­ای، برخاسته­بود . من گیج شده­بودم.

خلاصه کار به آنجا کشید که در خوردن، امیر را پشت سر گذاشتم.اما طرز رفتار پدرم  فکر من را مشغول خود کرده­بود . تا بالاخره مشکل را فهمیدم. ایراد کار، در عدم درک دلیل رفتن به رستوران نهفته است و تنها شامل غذا خوردن نمی­شود که، دور هم بودن ،کسب تجربه جدید،تنوع،دریافت خدمات و احترامات ویژه چه بسا مهمتر از میل کردن 1غذای متفاوت از غذای روزانه به حساب می­آید.

حالا :

داستان رستورانی به نام خانه کوچک واقع درسیندخت شمالی خیابان فاطمی  نیز بر همین منوال است رستورانی با فضای وسیع و مناسب کیفیت غذای بسیار عالی و مشتریان فراوان که مدیرش مانند پدر من هدف اصلی را فراموش کرده­ و با مشتری، بگونه­ای رفتار می­کند که درجه­داران با سربازان تازه ­وارد به پادگان.

مردم را پشت در به صف می­کند و تا وقت افطار راهت نمی­دهد . اگر، پشت میزی ،جز میزی که ، در ، فکرش است بنشینی حسابی سرت داد می­کشد . گارسونها نیز که نمی­دانم چرا همه تازه از مازندران آمده­اند و زود به زود عوض می­شوند از مدیر پیرشان تبعیت می­کنند و وای به روزی که 1خانم جوان جزو مشتریان باشد که بعضی از گارسونها با نگاهشان امان وی را می­برند

غذای خانه کوچک آنقدر تعریفی است که مطلب بعدیم را به شرح آن اختصاص دهم بخصوص میز اردو که با توجه به قیمت مناسبش در تهران کم نظیر است و پیتزایی که کمتر مثل آنرا خورده­ام ولی ذکر نکات آمده در این متن پیش از آن لازم می­نمود .

بد نیست به مطلبی که آدرس آنرا میگذارم نیز نگاهی بکنید:

http://mizeghaza.wordpress.com/2008/04/22/%d8%b1%d8%b3%d8%aa%d9%88%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d8%ae%d8%a7%d9%86%d9%87-%d9%83%d9%88%da%86%d9%83/

 خانه کوچک واقع در سیندخت شمالی مغازه­های خوبی را شامل است .چرا مغازه­ها؟ زیرا خانه کوچک تشکیل شده از 2مغازه واقع در 1ساختمان است که در ورودی آن ساختمان مغازه را به دو نیمه قرینه تقسیم نموده هرچند، طبقات دوم، که جزو رستوران به حساب می­آیند به هم راه دارند. طبقه 2 سقف بسیار کوتاهی دارد و اگر قدتان بلند باشد ناچارید سر خم کنید .

صندلیها بصورت نیمکتهای 4و 6 نفره­اند و همه فضا را به گونه­ای اشغال کرده­اند که رفت و آمد در آنجا دشوار است .

خانه کوچک میز اردور بسیار پر و پیمانی دارد و به مناسبت ماه رمضان پنیر،خرما،چایی و زولبیا بامیه را به آن افزوده­اند ولی حلیم آش و یا شله­زرد نیز می­توانست همراه شود که از آن غفلت شده­است.(اگر میل به خوردن سوپ دارید باید به گارسون خبر دهید) انواع سالادهای مایونزدار شامل الویه ماکارونی و امثال آن و نیز چند غذا همراه سوسیس و کالباس و یک نوع خوراک قارچ و گوشت بسیار لذیذ به همراه حلیم بادمجان و چند ترکیب متفاوت از ماست، تعدادی از غذاهای این میزند و نکته بامزه آنکه این میز در هیج  2روزی محتویات یکسانی نداشته هر روز با تغییراتی، همراه است . اگر بدون غذا اردور میل کنید 5000تومان و بهمراه غذا به ازای هر نفر3500تومان در صورتحساب شما منظور می­شود که در هر 2صورت به نظر من از لحاظ قیمت و کیفیت مناسب است . شما می­توانید با محتویات میز مربوطه کاملا سیر شده ظرف یکبار مصرفی بگیرید و غذایتان را با خود ببرید تا در وعده بعدی از آن استفاده شود.

و اما غذا:

من و دوستم اولین پیتزای خانواده موجود در منو را سفارش دادیم منو شامل لیست متنوعی ،از انواع غذاها می­شد که نامشان 3صفحه را پر کرده­بود و از چلو کباب تا جوجه­چینی و اسکالپ و انواع پیتزا و بیف­استراگانف را می­توانستی در آن ببینی  .

پیتزای ما بسیار بزرگ و ضخیم بود که به تنهایی میتوانست 3تا آدم معمولی را سیر کند و قیمت آن حدود 10000تومان بود از دیدن آن چنان ذوقی کردم که فراموشم شد عکس بگیرم و حال مجبورم برای عکس گرفتن، بار دیگر به آنجا رفته رفتار زشت مدیر و کارکنان آنرا تحمل کنم .

از نکات جالب پیتزا آنکه برای خوردنش هیچ نیازی به سس بین­المللی کچاب نداشتیم زیرا با اولین گاز سس گرم و شیرین از آن بیرون می­زد.

در پایان صورتحساب میز ما 2 نفر حدود 19000تومان شد شامل 2بطری نوشابه 2بطری آب معدنی 2نفر اردور و 1پیتزای خانواده که می ارزید.

پرسنل رستوران خانه کوچک روی وقت بسیار حساسند محال است اجازه دهند در ماه رمضان پیش از افطار وارد شوید و اگر در روزهای معمولی مثلا ساعت 5/3 به آنجا بروید  با جدیت و بدون کوچکترین رحمی بیرونتان می­کنند در حالی که یکسره بودن کار 1 رستوران از ناهار تا شام برای آن نوعی اعتبار حساب می­شود. و  فست فودی مثل پیتزا سپید ، که پیش از این ذکر آن رفت این اصل را رعایت می­کند.

و اما نکته آخر: به هیچ عنوان از دستشویی طبقه دوم، استفاده نکنید چون آنقدر تنگ و کوچک است که خاطره­اش برای شما بعنوان ماندگارترین حادثه آنشب باقی خواهد ماند.

پ­ن1:این رستوران شعبه بیرون دهی در شهرک ژاندارمری خیابان سرسبز جنوبی دارد که تنها فست فود سرو می­کند

پ­ن2:دوستی می­گفت کیفیت پیتزاهای 1نفره خانه کوچک بسیار پایینتر از پیتزاهای خانواده آن است

پ­ن3:رستوران معرفی شده در این بخش می­تواند تا حدی نظر دوست عزیزی که غذای غیر فست­فودی می­خواست را تامین کند

از ابتدای تولد این وبلاگ رستوران اردک آبی از اهداف اصلی من برای نوشتن بود و اصلا اولین بار فکر  ایجاد این وبلاگ در حین خوردن صبحانه در این رستوران به ذهنم رسید . رستوران اردک آبی در میدان تجریش طبقه دوم برج تندیس واقع است و آنرا باید جزو رستورانهای بوفه­ای تهران طبقه بندی کنیم هر چند با سایر رستورانهای این گروه تفاوتی هم دارد و آن اینکه در این رستوران ورودیه ثابتی از شما نمی­گیرند بلکه غذاها و نوشیدنیها در میزهای گوناگون غذا و با قیمتهای متفاوت تقسیم نموده­اند و مشتری مواردی از بین میزها و یا همه میزها را انتخاب می­کند . لیکن خصوصیت منحصر بفرد رستوران اردک آبی سرو صبحانه و آنهم به صورت میزهای متفاوت غذاست یعنی میز گرم، میزسرد، و میز آب میوه .میز سرد شامل انواع پنیر کره مربا عسل و مارمالاد همچنین شیر و شیر کاکائو و... در بسته بندیهای تک نفره کارخانه­ای بهمراه انواع کالباس و غیره است که چون این دفعه از این میز استفاده نکردم مطمئن نیستم اغذیه دیگری از جمله خشکبار در آن موجود بود و یا خیر. میز آبمیوه تنها شامل 1 مدل و آنهم تکتار آب پرتقال سن ایچ بود که با قیمت 1500تومان به ازای هر نفر آزاد بودی هر چقدر می­خواهی میل کنی و من به شخصه مبلغ ذکر شده را حلال نمودم . و اما اصل مطلب میز گرم است شامل سوسیس آب پز سوسیس سرخ شده بهمراه رب گوجه، سیب زمینی تنوری، سیب زمینی پخته، با و بدون پنیر پیتزا، حلیم، عدسی، دانه ذرت، تخم مرغ آب پز، مارمالاد گرم و شیره خرما ،همچنین نان تست شده با شیره خرما و پنک کیک که هردو را همانجا درست می کنند لیکن قسمت اصلی میز صبحانه قسمت املت آن است میزی پر از ظروف شامل گوجه ،پیاز، قارچ، کالباس، پنیر پیتزا، و سایر افزودنیهای رنده شده، که متصدی مربوطه با این مواد و بر روی صفحه سرخ کنی (سابقا ماهی­تابه بود بخاطر تعدد مشتریان تغییر سبک دادند) املت مخصوصی درست می­کند ضمن آنکه میتوانید هر املتی را که می­خواهید سفارش دهید.

 من به شخصه املتی با پنیر پیتزای فراوان و کمی کالباس را ترجیح دادم (عکس آخر) متصدی خوش اخلاق آنجا با انسان به گونه­ای رفتار می­کرد که گویا آرزو  دارد مشتریان غذای بیشتری بخورند و لذت بیشتری ببرند. کلا رفتار پرسنل اردک آبی بسیار کنترل شده و ایده­آل  است و احتمالا دوره آموزشی خاصی را طی نموده­اند که در چند سطر بعد بیشتر به آن خواهم پرداخت .

نمای داخلی و دکور رستوران بسیار جالب است. دیوارهای دو طول رستوران را تماما  شیشه­ای طراحی نموده­اند یکی بسوی داخل پاساژ تندیس که می­توانی در حین قدم زدن در پاساژ از داخل رستوران کاملا باخبر شوی و اشتهایت را تا بینهایت تحریک کنی (اگر چه کرکره­ها مانع از آن است که بتوانی وارد جزییات شوی) و طول دیگر به فضای بیرونی پاساژ و بسمت درختان سبز حاشیه­ای تجریش باز می­شود که منظره­ای رویایی می­سازد.

 در دوسوی در ورودی بیرون رستوران و موازی دیوار شیشه­ای دو نیمکت زیبا قرار داده­اند  مشتریان به فردی که پشت میز مخصوصی در کنار در ایستاده مراجعه و نام و تعدادشان را ذکر می­کنند اگر جا نباشد متصدی با ذکر زمان تقریبی انتظار شما را دعوت به نشستن بر روی نیمکت می­کند و در صورت بودن جا به یکی از همکارانش تحویلتان می­دهد که تا میزتان شما را راهنمایی خواهد کرد فضای داخلی و رنگ­آمیزی و وسایل داخلی رستوران  اردک آبی بسیار مناسب شیک و اشتها برانگیز است  و صندلیها را به گونه­ای چیده­اند که در حد امکان مشتریان نسبت به هم احساس استقلال می­کنند و با وجود شلوغ بودن اطرافت تا حدی احساس تنهایی و راحتی می­کنی همانگونه که پیش از این ذکر شد رفتار پرسنل بسیار کنترل شده است  با وجود آنکه در هر لحظه یکی از آنها از کنارتان می­گذرد احساس می­کنید از وجودتان بی­خبرند ولی به محض آنکه احتیاج به چیزی داشته باشید سریعا 1نفر و نه بیشتر از پیشخدمتها کنارتان حاضر می­شود نکته دیگر آنکه از فاصله دور میز شما کاملا چک می­شود و این را هنگام خواستن صورتحساب چاپی که از قبل آماده است متوجه می­شوید زیرا به دقت در آن ذکر شده است که چند نفر از کدام میز استفاده کرده­اند بدون هیچگونه کم و کاست .

و اما چند نکته باقی مانده

 اول آنکه قیمت استفاده از میز گرم برای هر نفر نزدیک 8000تومان و قیمت میز سرد مقداری کمتر از آن است که حق سرویس نیز به آن اضافه خواهد شد

دوم آنکه چایی و قهوه و آب معدنی جزو سرویس بود و کافی بود از پیشخدمت بخواهید

نکته سوم آنکه به نظر من با وجود همه نکات مثبت این رستوران صاحبان اردک آبی می­توانند برای بهتر شدن کیفیت مزه غذاها فعالیت بیشتری بعمل آورند

نکته چهارم  میزی شامل چند نوع نان و کیک ساده نیز در گوشه­ای از سالن موجود بود که من بعلت علاقه فراوانم به نان تست شده با شیره خرما متوجه نشدم  جزو سرویس حساب می­شود و یا قیمت جداگانه­ای دارد همچنین به یاد می­آورم  پیش از این ،میزی مملو از میوه­جات نیز قابل مشاهده بود که اینبار شاید بعلت تغییر فصل اثری از آن دیده نشد

نکته آخر همانا گرانی میز سرد است و این مطلب که اگر قصد استفاده از همه میزها را داشته باشید کمی به شما تخفیف می دهند

پ­ن1:من 1بار بیشتر در آنجا ناهار نخورده­ام که آن هم به مدتها قبل باز می­گردد زیرا صبحانه اش را به ناهار و شام ترجیح می­دهم  اگر بخواهید بعنوان ناهار یا شام از همه میزها استفاده کنید قیمت آن 14500 تومان به ازای هرنفر برایتان در می­­آید برای به دست آمدن  تصویر مشخص از صبحانه باید ذکر کنم که حساب ما 2 نفر شامل میز گرم صبحانه و نوشیدنی با محاسبه حق سرویس برابر 19250تومان شد

پ­ن2:اردک آبی در سرو هر وعده از غذا محدوده زمانی مشخص دارد که من آنرا نقص یک رستوران می­دانم هرچند شاید پرسنل برای تغییر سرویس و غذا به زمان احتیاج داشته باشند

شاید برای تنوع بد نباشد از تهران خارج شویم و به رستورانی در شهر اصفهان برویم.

 آنروز، جهت صرف ناهار مهمان بودم و قرار بود به سفره­خانه­ای در کنار میدان امام برویم که سفره­خانه سنتی نقش جهان نام داشت و برای ورود به آن باید از میان بازار سنتی اصفهان،که هنوز رنگ و بویی از گذشته درخشان این شهر را به همراه دارد بگذری. می­توانی با دیدن صنایع دستی زیبا، در مغازه­های متعدد آنجا کیفور شوی. قسمتهای مختلف بازار به سبک قدیم مسقفند و سوراخهای دایره­ای شکلی بعنوان نورگیر در آن قابل مشاهده است . مغازه­ها حجره مانند هستند و اگر در بین کالاهایشان اجناس چینی را ببینی لازم نیست زیاد متعجب شوی .

از پله­هایی که انسان را به یاد 100سال پیش می­اندازد بالا می­رویم. سر در سفره­خانه همانند درهای 2لنگه قدیمی است و از 2 کلون جهت آقایان و خانمها برخوردار است بی آنکه نیازی باشد زیرا نگهبانی را گماشته­اند که تا جای خالی نباشد اجازه ورود نمی­دهد و تا صورتحساب را ندهید اجازه خروج .

فضای سالن 80-70متر است و کاملا سنتی و بانقش و نگار در کاشی و چوب و پنجره­های قدی. در گوشه­ای از سالن کولری گازی نصب است که با توجه به در و پنجره­های متعدد کاملا باز کمکی به تهویه هوا نمی­کند.اکثر مشتریان در فضای بیرونی می­نشینند راهروی درازی که نیمی از عرضش را بصورت کامل و پیوسته با سیمان بالا آورده­اند و روی آنرا کاشی کرده­اند و در پایان با کمک چوب فضا را به 1 ردیف کامل تخت چسبیده به هم بدل نموده­اند .

منو شامل برنج انواع کباب و جوجه ، بریان ،دیزی ،کوفته برنج ، حلیم بادمجان و خورش ماست (دسر خوشمزه اصفهان) است. میزبان که شوهرخاله­ام است بهمراه دخترخاله خردسالم کباب سفارش می­دهند و من به امید آن­که سایرین، بریان، هم خواهند خواست روی دیزی دست می­گذارم و از این غافلم که بقیه از من پیروی کرده و دیزی می­خورند

غذا واقعا خوشمزه است. شاید بهترین دیزی عمرم. در ظروف سنگی و مقدارش برای سیر شدن کافی می­نماید . هیچکس نباید در این رستوران از پارچ دوغ بگذرد که شاید یک پارچ ،برای 2نفر هم کم باشد. این مطلب را کسی می­گوید که از دوغ ،متنفر است ولی 1لیوان از دوغ نقش جهان را با رغبت تمام نوشید و اگر بیشتر، نخورد ملاحظه اطرافیان، تنها دلیلش بود.

1نکته عجیب آنکه برای هر تخت تنها 1گوشت کوب آوردند و برای کوبیدن گوشت باید نوبت می­گرفتی.  قیمتها متناسب است4 دست دیزی 2 دست چلوکباب با نوشابه و دوغ و ماست و ترشی 36000تومان می­شود. در این رستوران صورتحساب معنی ندارد پس از خوردن غذا به صندوق جنب در ورودی می­روید و حساب می­کنید . علاوه بر این با وجود اخذ 10درصد سرویس ، در این سفره­خانه سرویس، لغت بی­معنی است . تعداد گارسونها با انواع لباسها، از لباس پاچه گشاد سنتی گرفه تا تی­شرت و شلوار جین و پیراهن و شلوار پارچه­ای آنقدر زیاد است که هر 5ثانیه یکیشان از مقابلت رد می­شود ولی وای به وقتی که از آنها چیزی بخواهی. برای اخذ 2قرص نان اضافه(که نان سنتی اصفهان و بسیار خوشمزه بود)به 10 نفر رو انداختم و آخری با پررویی تمام از تخت کناری پرسید این 2 نان اضافه است ؟ و نانهای اضافه را به دست من داد.

متاسفانه از قلیان هم خبری نبود گویا به دستور اداره اماکن جمعشان کرده­بودند

هنگام خروج ناگهان فریاد گل، همه مشتریان را از جا پراند در گوشه­ای از سالن حدود 10گارسون مشغول دیدن بازی استقلال و پرسپولیس بودند . بی توجه به خیل عظیم انسانهای گرسنه اطراف .

در کنار صندوق جنگ لفظی شدیدی بین مدیر سفره­خانه و چند پسر و دختر جوان برقرار بود که معتقد بودند هیچ دلیلی ندارد 10درصد حق سرویس بپردازند و مدیر به آرامی به کارمندانش میگفت مشتریها که رفتند  110را خبر کنید فعلا تنها مراقب باشید فرار نکنند .

تنها 2نکته ذکر نشده باقی می­ماند: اول آنکه از ساعت 3 بعد از ظهر تا 8شب رستوران تعطیل است و نکته دوم آنکه پدر و مادرها باید مواظب بچه­های کوچک خود باشند زیرا محلهای مستعد سقوط بدون حفاظ در این رستوران فراوان است آنچنان که با نوشته­ای این نکته را تذکر داده­اند

پ ن:عکس اول سردر رستوران است

        عکس دوم نمونه ای از کباب و دیزی رستوران است

        عکس سوم نمایی از فضای بیرونی رستوران به همراه مخلفات همراه غذا است

        عکس چهارم نقاشی است بر روی کاشی  دیوار رستوران که شباهت عجیبی به فضای داخلی سفره خانه داشت

روستای خرانق ( یزد )

ییلاق چاله خونی تالش (هشتپر - طولارود )

 عکسها از آقای محمد جواد اسدی

دماوند

برجی تمام برف