اساس کار لامپهای رشته ای معمولی به گونه ای است که بخش عمده برق مصرفی آنها به گرمــا تبدیل شده و تنها بخش کوچـکی از آن ( حدود 10 درصد ) بـه روشنایی تبدیل می گردد .لامپهای رشته ای برای محل هایی مثل دستشویی ، حمام ، راه پله ، انباری و مانند اینها مناسب اند ، زیرا مــدت زمان روشن بودن آنهـــا کوتاه و تعداد دفعـات قطع و وصـل آنها زیاد است . هر چه تعداد دفعات خاموش و روشن شدن لامپهای کم مصرف
ستارگان مثل آدم ها چرخه زندگی دارند. آنها متولد می شوند، از چند مرحله زندگی عبور می کنند و سرانجام می میرند.
ستاره ابتدا از ابر بسیار عظیمی که آهسته می چرخد تشکیل می شود. این ابر تقریباً به طور کامل از عناصر هیدروژن و هلیوم تشکیل شده. این ابر همچنین اتم های عناصر دیگر و ذرات میکروسکوپی گرد و غبار را هم در خود دارد.
در سال 1959 دانشمندی به نام ریچارد فینمن که برنده جایزه نوبل بود, در انستیتو تکنولوژی کالیفرنیا سخنرانی مشهوری ایراد کرد. او در این سخنرانی گفت که ما می توانیم چیزهای کوچکی بسازیم که همان کاری را که ما می خواهیم انجام دهند. مثلاً می توان 25 هزار صفحه دایره المعارف بریتانیکا (دایره المعارف سال 1959) را در ابعاد یک سر سوزن جا داد و تمام کتاب های جهان را در جزوه ای 35 صفحه ای حفظ و نگهداری کرد.
در اسلام عاق والدین حرام و از گناهان کبیره است. عاق و عقوق در فرهنگ عرب ضد رحمت و به معنای عصیان، سرپیچی از اطاعت، ترک مهرورزی، ترک نیکی، خفیف شمردن و بی احترامی کردن و بی حرمتی و بی ادبی و خلاصه انجام هر کاری که باعث آزار و اذیت کسی شود، خواه این آزار و اذیت ناشی از کلام و خواه ناشی از انجام رفتار شخص باشد. از پیامبر خدا(ص) نقل شده که فرمود : من را برای رحمت مبعوث ساختند نه عقوق: ان الله بعثنی بالرحمه لا بالعقوق (اصول کافی، باب بر والدین) پس عاق والدین یعنی عصیان و مخالفت با خواسته های عقلی و شرعی پدر و مادر.
آتش بازی
باروت شاید در سال های بعد از 1000 پس از میلاد در چین اختراع شد. ترکیب باروت 75 درصد نیترات پتاسیم، 15 درصد ذغال چوب پودر شده و ده درصد سولفور بود. چینی ها از قدرت تفنگ برای آتش بازی و علامت دادن و بعداً ساختن اسلحه جنگی استفاده می کردند.
آدامس بادکنکی
آدامس بادکنکی به وسیله فرانک هنری فلیر Frank Henry Fleer در سال 1906 اختراع شد، ولی موفق نبود. فرمول بلیبر-بلابر "Blibber-Blubber"Walter E. Diemer فرمول بهتری را برای آدامس بادکنکی اختراع کرد که آن را "دابل بابل" "Double Bubble" نامید. خیلی چسبنده بود.
دست را بالا بردن و تکان دادن. مشت را به نشانه تهدید نشان دادن. این موارد و موارد دیگر اشاره با دست، بخشی از زبان بدن هستند که ما هر روز آنها را برای ایجاد ارتباط به کار می بریم.شامپانزه ها و بونوبوها (بعضی وقت ها شامپانزه های کوتوله نامیده می شوند)، هم از دست هایشان برای رساندن پیام استفاده می کنند. تحقیقات جدید نشان می دهد که این پستانداران با دست هایشان بهتر از لبخند، اخم کردن و دیگر علایم قیافه با دیگران ارتباط برقرار می کنند. به خاطر این که شامپانزه ها و بونوبوها نزدیک ترین بستگان پستاندار ما هستند، این کشف ممکن است بتواند توضیح دهد که زبان چگونه در انسان به وجود آمده و پیشرفت کرده.
یکی از دلایل رنجش در بیشتر ازدواج ها ( و بیشتر روابط خانوادگی) احساس فقدان قدرشناسی است. متأسفانه بسیاری از ما به این دلیل که هر روز با اعضای خانواده خود در ارتباط هستیم، فراموش کرده ایم قدرشناسی خود را به یکدیگر نشان دهیم. ما قدر یکدیگر را نمی دانیم! بچه ها با والدین و والدین با بچه های خود چنین رفتاری دارند. همسران هم که در عدم ابراز قدرشناسی نسبت به یکدیگر معروف هستند.
این نظر ظاهراً غیر ممکن و تقریباً نوعی تناقض لفظی به نظر می رسد. من معتقدم که اگر سال های نوجوانی را به طور کامل از نظر بگذرانیم، حقیقتاً عملی (و عاقلانه) است که به جای نزاع با این دوران، از آن تقدیر کنید.
کلمه کلیدی در این اصل دوران است. اگر شخصی که در حال مطالعه این مطلب است، حداقل بیست ساله باشد و دقیقاً همان آدمی باشد که هنگام نوجوانی بوده است، تعجب خواهم کرد. احتمالاً شما بیش از همه، ارزش ها، دیدگاه ها، ظاهر فیزیکی، اخلاق شغلی، اهداف و اولویت های خود را تغییر داده اید. خود من وقتی به گذشته می نگرم هیچ شباهتی بین نوجوانی و حال خود نمی یابم. هم متفاوت به نظر می رسم و هم متفاوت عمل می کنم و در مجموع همه چیز در زندگی من تغییر کرده است. حالا دیگر هم من و هم شما با گذشته فرق کرده ایم. وقتی به گذشته نظر می کنیم، آن را دورانی سپری شده می یابیم.
