یگ برگ او میاوو 

اوسونَه سنا کِردَه دَس دِ گِردنا کردَه حلوای غزل پختُم ور روغِن خر پختُم وَ پیش زینبی نادُمی زینبی بِنِخواردی، یَک برگِ او میاوو ، بِِگِرِفتُمی وَ بُزی بُزی دا، بزی بزی مُور پُشگِلِ دا، پشگِل وَزِمِی دادُم، زمی مور گندمَکِ دا، گندمک وَ آسیا دادُم، آسیا مور آردَکِ دا ، آردَک وَ تِغار دادم، تغار مور خِمیرَکِ دا ، خمیرک وَتِنور دادم، تِنور مور گُوردَکِ دا،گوردک وَبابا دادم، بابا مور خرمای دا، خرما وآخون دادُم ،آخون مور کتابِ دا، کتاب وَخدا دادُم، خدا مور هَف کلید بهش دا،اِی در وَکِردُم یَکِ نِبو، او در وا کِردُم یَکَ نِبو ... بالاخِرَه دِرِ هفتمی که وا کِردُم دیدُم یَک مرغِ وُ یَک خروس آش مِپِزَن ،هِی مِگَن بیا بُخُو، مِگُم نَمِیُم، هی مگن بیا بخو، مگم نمیم انگش دون جِه زِدُم  کِه دیدُم خروس مِگَه: کش کش که پدر مادرت دِرو تخت بهش خودت دِ کلیدون بهش.                                                                                

چنانکه در تاریخ نهضت های ملی ایرانیان دیده ایم ملت ایران برای رهایی از قید اسارت تازیان از راههای مختلف استفاده کرد که یکی از آنها طریق جنگ و عصیان و دیگری ادبیات و دیگر دین بود. ابو مسلم از جمله کسانی است که در عین توجه به ملیت، درحالیکه قیام او برای تحکیم مبانی ملیت و استقلال ایران مفید و موثر بود از طریق مذهب استفاده بردو با تقویت یکی از مذاهب اسلامی یعنی تشیع بر ضد خلفای اموی که از مخالفین جدی شیعه بوده اند، قیام کرد ...

برای مطالعه باقی متن بر روی ادامه مطلب کلیک کنید

فَروَهَر ذره ای از هسته ی بیکران پروردگار بوده و برای راهنمایی روان به تن در آمده ، پس از مرگ به همان پاکی و خلوص به اصل خویش می پیوندد. در نهاد هریک از افراد بشر چه زن و چه مرد ، چه غنی و چه فقیر ،ذره ای از انوار خورشیدی اهورایی وجود دارد که فروهر نامیده میشود.فروهر از مبدا اصلی خود که اهورامزداست جدا شده و برای مدت محدود زندگی در تن ما منزل گزیده است.

برای مطالعه باقی متن بر رو ادامه مطلب کلیک کنید

سورنا یکی از سرداران بزرگ و نام‌دار تاریخ در زمان اشکانیان است که سپاه ایران را در نخستین جنگ با رومیان در بهار 2061 سال پیش فرماندهی کرد و رومیها را که تا آن زمان در همه جا پیروز بودند، برای اولین بار با شکستگی سخت و تاریخی روبرو ساخت.
او جوانی بود آریایی، خردمند، نیکو‌چهره، تنومند، دلیر، با موی بلند که پیشانی‌بندی به سبک ایرانیان باستان بر سر می‌بست...

برای مطالعه باقی متن بر روی ادامه مطلب کلیک کنید

مردم آذربایجان، همان گونه که نام سرزمینشان نشان می دهد، مردمانی هستند، ایرانی (آریایی). نام آذربایجان از "آتروپات" سردار هخامنشی که آذربایجان را از چنگال اسکندر رهاند و تا سالیان دراز، خود و خاندانش حاکم این سرزمین بودند، گرفته شده. این سرزمین پیش از آتروپات، "ماد خُرد" نامیده می شد...

برای مطالعه باقی متن بر روی ادامه مطلب کلیک کنید

به دنبال شکست شگفت انگیز وبحث برانگیز حکومت ساسانی، که بیشتر یک تخریب ازدرون بود تا ازبیرون، تازیان رفته رفته بربیشتر سرزمین ایران چیرگی یافتند وبا استفاده ازبرگزیدگان ووابستگان خود حکومت را درجای جای ایران دردست گرفتند و بیشتر به وسیله حکام جور پیشه‌ی خود وبا زور شمشیر، زبان وفرهنگ خود را برمردم رنج دیده‌ی ایران تحمیل می‌کردند. ادامه این روند طی سال‌های پس از سقوط ...

برای مطالعه باقی متن بر روی ادامه مطلب کلیک کنید

خربزه دزدان

عارفی بود که سالها ی طولانی به عبادت خدا مشغول بود  و به جایی رسیده بود که هر روز سفره ای از طرف خدا و انواع غذا فرستاده می شد روزی خدا این شخص را امتحان کرد و غذا برایش نیامد و آن عارف گرسنه ماند  از عبادتگاه خارج شد و از کنارمزرعه ی گندمی گذشت چشمش به گندم ها افتاد و در حالت گرسنگی چند دانه گندم از خوشه ای جدا کرد و خورد وبعد با خود گفت این گندمی که خوردم مال من نبودو چرا من چنین اشتباهی کردم و مال مردم را خوردم و در همان جا دست به آسمان بلند کرد و گفت خدایا مرا به خاطر کار اشتباهی که کردم در همین دنیا مجازات کن و و خطایم را به آخرت میفکن. در همان موقع این مرد تبدیل به گاوی شد و سربه زمین های زراعتی مردم برداشت وشروع کرد به خوردن محصولات کشاورزی . تا اینکه خبر به داروغه دادند و گفتند گاوی بزرگ در صحرا پیدا شده که بی صاحب است و زمین های مردم را خراب کرده و محصولاتشان را خورده است داروغه دستور داد و گاو را آوردند به خانه داروغه و در طویله بستند و داروغه گفت این گاو زمین هر کس را خراب کرده  بیاید و گاو را ببرد و در کارها از او استفاده کند .مردم زیان دیده هر روز می آمدند و گاو را برای شخم می بردند و کارهای خود را انجام می داد ند سال هاگذشت و گاو پیر شد گاو را سر بریدند و سر گاو را که استخوان ها یش باقی بود را به عنوان چول قزک یا مترسک برسر چوبی کردند و در یک مزرعه خربزه کار گذاشتند شبی یک عده دزد آمدند که در تاریکی خربزه دزدی کنند چند خربزه باز کردند و ناگهان صدای خنده ی بلندی را شنیدند ترسیدند و از مزرعه بیرون رفتند تعجب کردند دیدند کسی که در این اطراف نیست برگشتند و شروع کردند به باز کردن خربزه از  بوته ها دوباره صدای خنده برخاست  باز از زمین بیرون رفتند صدا خاموش شد هفت بار این اتفاق افتاد تا اینکه دیدند این صدا از سر گاوی است که برسرچوب گذاشته شده .دزدان خربزه ها را گذاشتند و دست از دزدی کشیدند و رفتند به پیش پیغمبر و موضوع را تعریف کردند و از پیغمبر خواستند که راز این کار را بگوید پیغمبر دورکعت نماز خواند و از خدا خواست که سر را به حرف دربیاورد. بعد از دعا پیغمبر از سر پرسید تو که هستی؟گاو گفت من عابدی بودم که صدها سال در بلندای کوه عبادت خدا را انجام می دادم و یک روز دست دراز کردم و چندانه گندم مردم را خوردم و خدا برای مجازاتم مرا تبدیل به گاو کرد که سال ها طولانی کارهای سختی انجام می دادم و این سرانجام کار بد و حرام و خوردن مال مردم بود.دزدانی که در آنجابودند از کارهای زشت خود پشیمان گشتند و برای جبران آن از پیغمبر خدا کمک خواستندو آن گاو هم براثر دعای پیغمبر به حالت انسان برگشت و به توبه و عذر خواهی و عبادت خدا مشغول گشت.

شعبان و براتی

از جمله عید های با اهمیت و مورد احترام مردم نیمه ی شعبان است ، در پانزده شعبان تولد حضرت مهدی (ع) لحظه ی غروب شمع ومولک(پنبه ی چرب شده ای که بر چوب کوچکی پیچیده شده) روشن می کنند و در گوشه ها و اطراف منزل می گذارند تا همه جا منور شود . چراغ تمام اتاق های خانه را روشن می کنند. شب نیمه ی شعبان مانند شب نوروز مردم پلو ماهی درست می کنند و به تبرّکی آن را میل می کنند. شیرینی و نقل و شکلات در سر خیابان ها و کوچه ها پخش می کنند .

 در مهدیه گناباد مراسم با شکوهی برگزار می شود واز همه ی مردم با شیرینی وشکلات وشربت پذیرایی می شود ونمایش ومراسم مولودی انجام می گردد.

مراسم براتی چراغ برات قبل از نیمه شعبان مراسمی سنتی ودینی است که در ماه شعبان  برگزار می شود، مردم به قبرستان وگلزار شهدا می روند وکسانی که در طول سال گذشته  عزیزی را از دست داده اند بعد از ظهر روزهای یازده ودواز ده وسیزده رجب برسرخاک حاضر می شوند قالی وقالیچه می اندازند وسبد های میوه وبشقاب های حلوا وشله زرد وخرما شکلات و شیرینی را روی آن می چینند واز کسانی که آمرزش می طلبند پذیرایی می کنند و اشخاص دیگر سر خاک  می روند و فاتحه می خوانند . و اقوام  مرده صدقه های زیادی از قبیل  پول یا خوراکی برای شادی روح امواتشان و به فقرا می دهند .

چیزی که واضح و روشن است ،اینست که بررسیهای زبان شناسی و فرهنگی، نشان دهنده پیوستگی قومی لرها با دیگر اقوام ایرانی به ویژه شعبه پارسی است. لران قدیمی ترین قبایل آریایی ایران زمین می باشند که از روزگاران کهن در نواحی غرب وجنوب غرب و در امتداد دامنه های زاگرس ساکن بوده و هستند ...

برای مطالعه باقی متن بر روی ادامه مطلب کلیک کنید