محققان بخش تکنولوژی ناسا بر این باورند که در 10 سال آینده دانشمندان قادر به مطالعه سیارات ناشناخته‌ای به اندازه زمین خواهند بود که در برخی از آن‌ها حیات گیاهی نیز وجود دارد که بسته به رنگ خود سیاره، زرد، نارنجی و یا قرمز است.

آذین زنگویی
«ن. کیانگ»(N. Kiang) از ناسا می‌گوید:"تشخیص محدوده این رنگ‌ها مهم است. رنگ فتوسنتز معمولا در ناحیه زرد، نارنجی و قرمز قرار دارد. برای مثال غیر ممکن است سیاره‌ای آبی رنگ پیدا کرد. ولی رنگ سبز نیز محتمل به نظر می‌رسد". «و. میدوز»(V. Meadows) می‌گوید:"آنچه در مورد این تحقیق اهمیت دارد این است که رشته‌‌‌های‌ مختلف‌ علمی‌ را در بر می‌گیرد تا بهترین مدل ممکن برای پیدا کردن طیف سیاراتی که شبیه زمین هستند را ارائه کند. این تحقیق به تمامی اطلاعات از قبیل فوتونی که یک سیاره در زمان حیات خود ساطع می‌کند تا عمق آب مورد نیاز یک گیاه، نیاز دارد و هیچ محققی از یک گروه خاص و به تنهایی قادر به حل این مسئله نخواهد بود".
 

مرکز توجه محققان بر روی راه‌هایی است که گیاهان نور را جذب می‌کنند و از آن ماده‌ قندی‌ می‌سازند. منبع این نور از ستاره مرجع یا در نتیجه تاثیر فیلترهای گازی موجود در جو است. برای مثال، اُزُن پرتو فرابنفش را جذب می‌کند و به همین خاطر این پرتو به زمین نمی‌رسد. کیانگ توضیح می‌دهد:"آن‌ چه که مهم است، طیف تعداد ذرات نور است. بر روی زمین این ذرات در ناحیه قرمز قرار می‌گیرند و به همین خاطر گیاهان سبز هستند".
 

بر روی زمین گیاهان نور آبی را به علت انرژی بالای آن و نور قرمز را به دلیل تعداد زیاد ذرات آن جذب می‌کنند. در نور خورشید نورهای قرمز و آبی بیش از حد نیاز انرژی ایجاد می‌کنند؛ به همین دلیل گیاهان بر روی زمین به انرژی بیشتر نیاز ندارند. بنابراین بیشتر نور سبز را منعکس می‌کنند و به همین خاطر سبز به نظر می‌آیند. سیاره‌ای مانند زمین که به دور ستاره‌ای به بزرگی و دمای خورشید می‌گردد، بیشتر تمایل به جذب نورهای آبی و قرمز و کمتر تمایل به جذب نور سبز را دارد. اما ممکن است در سیاره‌های دیگر طیف‌های نوری دیگری غالب باشند. در این صورت رنگی مانند قرمز ممکن است مورد نیاز نباشد و در این صورت این رنگ بیشتر بازتاب شده و در نتیجه سیاره قرمز به نظر می‌آید.
 

عوامل موثر دیگر عبارت هستند از نقش لایه اُزُن، دی‌اکسید کربن، بخار آب، چگونگی واکنش‌های شیمیایی توسط پرتوهای ستاره‌ای، آمادگی ستاره برای تشعشع‌ ناگهانی‌ نیروی‌ خورشید، میزان آب موجود در سیاره، میزان نوری که به سطح می‌رسد، گازهایی که توسط خود گیاهان ایجاد می‌شوند و ... . به همین دلیل مدل کامپیوتری پیشرفته‌ای مورد نیاز است.
 

مدوز می‌گوید:"در سیاره‌ای که تنها توسط قسمت کوچکی از اُزُن محافظت می‌شود، باعث شگفتی است که حیات به هر شکلی وجود داشته باشد. تنها احتمال دارد که حیات در قسمتی که «مکان مناسب» باشد و در حدود 3 متری زیر سطح قرار دارد، محافظت شود. برای سیاره‌ای که به دور ستاره‌ای خنک‌تر از خورشید ما می‌گردد، این مکان مناسب در 9 متری زیر آب قرار دارد. در گذشته تصور بر این بود که اندک سیاره‌ای است که به دور ستاره‌ای بگردد. ولی امروزه با پیشرفت تلسکوپ‌ها تعداد زیادی از سیاره‌های بزرگ و هم اندازه‌ی مشتری کشف شده است. احتمال می‌رود که حیات به شکل باکتری بر روی این سیاره‌های عظیم وجود داشته باشد.