اولین­باری که به پاساژ زیرزمینی سئول رفتم باوجود زیباییهای پاساژ، بوفه کنج ،توجه من شکمو را بیشتر از هر چیز دیگری بخود جلب کرد و لیکن فرصت نشد به آنجا سر بزنم تا روزی که برای صرف شام به بوفه گردباد، می­رفتم و نزدیک آن تابلوی تبلیغاتی بزرگی دیدم که بوفه کنج را با ورودی 7500تومان برای بزرگسالان و 4500 تومان برای کودکان تبلیغ می­کرد. با خودم گفتم اینها عجب آدمهای نامردی هستند که مشتری دیگران را بر می­زنند . اما این باعث نشد که برای خوردن غذا به کنج نروم بوفه­ای که می­توان آنرا دالان درازی نامید در حالیکه تهویه مناسبی هم نداشت. که این مساله بدترین حالت ممکن برای 1رستوران درفصل تابستان به حساب می­آید . نکته منفی دیگر،که بزرگتر از اولی بود آنکه به هر نفر تنها 1بطری نوشابه داده­ می­شود شاید از این می­ترسند که مشتریها اشتهایشان را با خوردن نوشابه­های متعدد باز نگه دارند .همانگونه که ذکر آن رفت به نظر من صاحبان کنج آدمهای نامردی هستند هرچند برای نخوردن غذا در 1رستوران نامردی صاحبانش دلیل موجهی به حساب نمی آید و باید غذا را خورد .

میز سالادبار و غذای کنج محدودتر از گردباد است ولی محتوای آن برای سیر شدن و لذت بردن کفایت می­کند.

 پیتزاها به خوبی پیتزاهای گردباد  نبودند اما نمره قبولی می­گیرند.

 میز غذا به نظر من 2حسن بزرگ داشت  اول آن­که پاستا جزو منو بود و چه فرقی می­کرد که گوشتش کم یا زیاد باشد می­توانستی با پنیر پیتزای موجود در میز سالاد و سس بین­المللی کچاب غذای لذیذی برای خودت تهیه کنی نکته دیگر آنکه غذاهای سوخاریش واقعا خوب و قابل خوردن بود فقط افسوس که بستنی در منو نبود که با ژله­های چند رنگ خورده­ شود و  صد افسوس که بال سوخاری نیز در منو نبود .ولی می­توانید مثل من بالها را از سینه مرغ جدا کنید و بخورید .

در پایان به نظر من این بوفه را باید 1بار امتحان کرد و چه بهتر که  پیش از آن قدمی در مجتمع سئول بزنید

پ ن:لطفا در صورت امکان در نظرسنجی مربوط به عکس مطلب قبل شرکت کنید