چه زیبا گفتم: دوستت دارم... چه صادقانه پذیرفتی...چه فریبنده آغوشت برایم باز شد. چه ابلهانه با تو خوش بودم. چه کودکانه همه چیزم شدی. چه زود به خاطر یک کلمه مرا ترک کردی. چه ناجوانمردانه نیازمندت شدم. چه حقیرانه واژه غریبه خداحافظی به من آمد. چه بی رحمانه در این جدایی سوختم.

بوسه مگر چیست؟فشار دو لب.... این که گنه نیست چه روز و چه شب... خواهش عشق است تمنای لب...

دلم واست پاره پوره شده ، دادم دوختند، حالا تنگ شده.

به ادامه مطلب برید