به نظر می رسد یکی از مهمترین مشکلاتی که این روزها گریبان تیم پرسپولیس را گرفته، عدم تسلط مدافعان این تیم در اجرای وظایفی است که برای دفاع خطی 4 نفره تعریف شده است.
اگرچه پرسپولیس مدت هاست همچون بسیاری از تیم های تراز اول جهان با دفاع 4 نفره بازی می کند و افشین قطبی برای آشنایی مدافعان با این شیوه بازی تلاش زیادی کرده است، در عمل اما بازیکنان خط دفاعی این تیم هنوز درک مناسبی نسبت به وظایف خود در این سیستم ندارند.
مدافعان ایرانی به طور سنتی و غریزی، به همان شیوه ای کار دفاعی انجام می دهند که در دفاع متمرکز سه نفره مرسوم است. هریک از این بازیکنان از زمانی که فوتبال را آغاز کرده اند، اینطور برایشان جا افتاده است که باید سایه به سایه یک مهاجم حریف کار کنند و اجازه فرار ندهند. به این شیوه در اصطلاح فوتبالی ها «من تو من» یا «دفاع نفر به نفر» گفته می شود. در دفاع سه نفره یک دفاع آخر هم حضور دارد که پوشش کار مدافعین کناری را به عهده دارد.
حال اگر به وظایف مدافعان در دفاع 4 نفره خطی دقت کنیم، متوجه می شویم که یارگیری نفر به نفر در این شیوه جایی ندارد. در دفاع 4 نفره دو مدافع میانی باید به صورت هماهنگ با یکدیگر فضا را پوشش دهند و از سرعت قابل ملاحظه ای هم برخوردار باشند. دو مدافع کناری هم در حال رفت و برگشت هستند و به جز کارهای دفاعی، وظایف نفوذی نیز بر عهده دارند.
احتمالا افشین قطبی طی مدتی که سکان هدایت پرسپولیس را برعهده داشته برای عادت دادن مدافعان این تیم به وظایف دفاع 4 نفره تلاش زیادی کرده و تمرینات ویژه برای پوشش دهی فضا در دستور کار مدافعان میانی این تیم قرار داشته است، اما پیچیدگی های کار دفاعی در این شیوه به خصوص در مقابل مهاجمان سرعتی، هماهنگی و بازی خوانی مدافعان را می طلبد که مستلزم تمرینات مستمر و کسب تجربه است.
باید دید در دیدارهای آینده وضعیت دفاعی پرسپولیس چگونه خواهد بود. شاید اگر اشتباهات مدافعان و عدم هماهنگی ها ادامه یابد، قطبی و همکارانش ناچار شوند تغییراتی را در سیستم بازی سرخ ها ایجاد کنند.