موشکهای فضایی مانند موشکهای آتش بازی عمل می‌کنند. سوخت با ماده‌ای به نام اکسنده که حاوی گاز تسریع کننده احتراق یعنی اکسیژن است، ترکیب می‌شود.

 آن گاه این ترکیب که یک پیشران  محسوب می‌شود ، می‌سوزد و گازهای داغی را تولید می‌کند، این گازها منبسط شده ، از طریق یک دماغه خارج و باعث می‌شوند موشک به طرف بالا حرکت کند. این واکنش برای اولین بار در قرن هفدهم توسط دانشمند انگلیسی ، اسحاق نیوتن ، در قانون سوم حرکتش بیان شد. او اظهار داشت که برای هر عملی (خروج گازها در اینجا) عکس العملی است مساوی و مخالف جهت آن (در اینجا ، حرکت موشک) نیرویی که یک موشک را به طرف جلو حرکت می‌دهد، نیروی پیشران نامیده می‌شود. قدرت نیروی پیشران به سرعت خارج شدن گاز خروجی بستگی دارد. نیروی پیشران به موشک شتاب داده ، باعث افزایش سرعت آن می‌شود. مقدار شتاب نیز بستگی به جرم موشک دارد. هر چه موشک سنگینتر باشد، برای رسیدن به فضا ، به نیروی پیشران بیشتری نیاز است. تا وقتی که موتورهای موشک ، روشن و در حال تولید نیروی پیشران هستند، شتاب فضا پیما نیز هر لحظه زیادتر می‌شود.موتور موشک یا از پیشران مایع استفاده می‌کند یا جامد ، اما بعضی اوقات ، یک موشک کامل ممکن است. در مراحل مختلف از هر دو نوع پیشران استفاده کند. کارشناسان موشکهایی را پیشنهاد کرده‌اند که از انرژی اتمی به عنوان سوخت استفاده می‌کنند، چرا که آنها از نظر مصرف انرژی بسیار مقرون به صرفه‌اند. اما ترس از خطر استفاده از سوخت اتمی مانع استفاده از این موشکها شده است.

20

موشکهایی با سوخت پیشران جامد:سوختهای پیشران از یک نوع سوخت و یک اکسنده تشکیل شده‌اند. برای روشن شدن موشک ، کافی است یک جرقه کوچک سوخت پیشران آنرا آتش بزند. سوخت آتش گرفته تا آخرین قطره می‌سوزد. گازهای حاصل از سوخت پیشران را از طریق دماغه انتهایی موشک خارج می‌شوند. اولین موشکها را احتمالا در قرن یازدهم میلادی در کشور چین ساخته‌اند. آنها موشکهایی بودند که از سوخت پیشران جامد استفاده می‌کردند. سوخت موشک یک نوع باروت بود که از مخلوطی از نیترات پتاسیم ، زغال چوب و سولفور تشکیل شده بود.موشکهایی که از سوخت پیشران جامد استفاده می کنند، اغلب به عنوان موشکهای تقویت کننده‌ای استفاده می‌شوند که نیروی اولیه موشکهای بزرگتر را تأمین می‌کنند. موشکهای بزرگتر خود از سوخت پیشران مایع استفاده می‌کنند. بزرگترین موشکهای مصرف کننده سوخت جامد با 45 متر ارتفاع جزء موشکهای تقویت کننده شاتل فضایی ایالات متحده محسوب می‌شوند. آنها حاوی 586500 کیلوگرم (2/1 میلیون پوند) سوخت پیشران هستند که بطور متوسط 13 میلیون تن (5/3 میلیون پوند نیرو) نیروی پیشران را تولید می‌کنند.این موشکها را طوری طراحی کرده‌اند که بعد از اتمام سوخت و افتادن در دریا ، از دریا بیرون کشیده شده ، دوباره برای مأموریتهای بعدی سوختگیری می‌شوند. ساخت موشکهایی که از سوخت جامد استفاده می‌کنند چندان دشوار نیست. آنها مقدار زیادی نیروی پیشران را در یک مدت زمان کم تولید می‌کنند. تنها ایراد این نوع موشکها این است که بعد از روشن شدن به راحتی خاموش نمی شوند. به عبارت دیگر ، نمی‌توان آن را به آسانی تحت کنترل درآورد.

نیروی پیش برنده

شاتل فضایی ایالات متحده از موشکهای تقویت کننده عظیم الجثه‌ای برخوردار است که از سوخت پیشران جامد استفاده می کنند. این پیشران از پرکلرات آمونیم به عنوان اکسنده و پودر آلومینیوم به عنوان سوخت تشکیل شده است.

موشکهای با سوخت مایع

اکثر موشکهایی که از آنها در پروازهای فضایی استفاده می‌شود، از سوخت پیشران مایع بهره می برند. سوخت و اکسنده که در مخزنهای جداگانه‌ای نگهداری می‌شوند، هر دو مایع هستند. پمپهای قدرتمندی آنها را به محفظه احتراق می‌برند؛ در آنجا آنها باهم ترکیب شده ، شروع به تولید گازهای خروجی می‌کنند. گازهای مذکور نیز به نوبه خود از دماغه انتهایی موشک خارج می‌شوند. بعضی از موشکها از یک ماده قابل اشتعال سریع برای شروع احتراق استفاده می‌کنند. سوخت پیشران سایر موشکها هگام ترکیب سوخت و اکسنده شروع به احتراق می‌کند.

فرآیند احتراق پیشران مایع

اکسنده و سوخت باهم ترکیب می‌شوند و در محفظه احتراق شروع به سوختن می‌کنند. سپس گازهای خروجی حاصل از فرآیند احتراق از دماغه خارج و به عنوان نیروی پیشران ، موشک را به طرف جلو حرکت می‌دهند.

مراحل مختلف یک موشک

برای سفر به فضا ، یک موشک چند مرحله‌ای مورد نیاز است. هر کدام از این مراحل یک موشک جداگانه محسوب می‌شود که هم دارای منبع سوخت است و هم موتور. بسته به وزن محموله ماهواه ، از موشکهای تقویت کننده‌ای در کنار مراحل مختلف موشک برای افزایش نیروی موتورها استفاده می‌شود. مرحله اول ، کل موشک را از زمین بلند می‌کند و به محض اتمام سوخت از بقیه موشک جدا شده، به زمین سقوط می‌کند. آنگاه موتور مرحله دوم روشن می‌شود. بخاطر وزن سبکتر موشک در این مرحله ، شتاب موشک نیز بیشتر می‌شود؛ این سیر صعودی شتاب با جدا شدن هر مرحله از موشک ادامه می‌یابد. مرحله پایانی موشک قسمت حامل ماهواره را به فضا و به طرف مقصدش حمل می کند.

منبع:roshd.ir

نویسنده :فاطمه حیدری

بارش شهابی جباری

زمان فعالیت: 10مهر تا 16 آبان ، حداکثر فعالیت:30 مهر ،دنباله دار وابسته:هالی

منشاء این بارش، دنباله دار هالی است. کانون این بارش در نزدیکی ستاره معروف قرمزرنگ این صورت فلکی قرار دارد که پس از نیمه شب طلوع می کند و تا صبح در آسمان است. اوج این بارش در بامداد آخرین روز ماه مهر اتفاق می افتد. در این هنگام ماه تربیع مزاحم رصد خواهد بود.

بارش شهابی اسدی

زمان فعالیت:30-23 آبان ، حداکثر فعالیت:28 آبان ، دنباله دار وابسته:1866I

ظهور چشمگیر بارش اسدی 1799 را بسیاری از دریانوردان و ساکنان قاره امریکا رصد کردند. در سال 1833 نیز بارش اسدی شگفتی آفرید. در مدت چند ساعت تعدادشان به هزاران شهاب در ساعت رسید، به طوری که بسیاری تصور کردند جهان به پایان رسیده است.

 در سال 1837، «هاینریش اولبرس» با بررسی بارش اسدی دهه های گذشته، دوره فعالیت آن را 33 یا 34 سال تعیین کرد. در آن زمان مشخص شد منشاء بارش شهابی اسدی، دنباله دار تمپل- تاتل است. در دهه های بعدی بارش شهابی اسدی فعالیت چشمگیری نداشت، اما در سال 1966 شهاب های اسدی غوغایی آفریدند. در مدت کوتاهی آسمان پر از شهاب شد، به طوری که برخی رصدگران در امریکای شمالی از ظهور 30 شهاب در یک ثانیه خبر دادند.

دنباله دار تمپل- تاتل در آخرین گذر خود در نهم اسفند 1377 به حضیض مدارش رسید. در این سال اوج بارش 20 ساعت زودتر از زمان پیش بینی شده اتفاق افتاد. آنهایی که موفق به رصد آن شدند، آذرگوی های بی نظیری را دیدند. در سال 1378 بارش اسدی در 30/5 صبح 27 آبان با ظهور هزاران شهاب در ساعت به اوج خود رسید. در آن زمان کانون در ارتفاع زیادی قرار داشت و بسیاری از ساکنان خاورمیانه توانستند شاهد این آتش بازی آسمانی باشند. در سال های اخیر فعالیت این بارش با ظهور حدود 10 شهاب در ساعت، معمولی بوده است. بارش امسال در 27 آبان به اوج می رسد که وجود ماه در آسمان بامدادی مزاحم رصد خواهد بود.

بارش شهابی جوزایی

 زمان فعالیت:26-16 آذر ، حداکثر فعالیت:23 آذر

این بارش به علت تعداد شهاب های زیاد و پرنور، مورد توجه بسیاری از رصدگران است. کانون این بارش تقریباً در تمام شب در آسمان است. امسال اوج آن در بامداد 24 آذر اتفاق می افتد. متاسفانه وجود ماه کامل و نزدیکی آن به کانون بارش باعث از دست دادن بسیاری از شهاب های آن خواهد شد.

بارش شهابی ربعی

زمان فعالیت:26 آذر تا 5 دی ، حداکثر فعالیت:14 دی ، دنباله دار وابسته:تاتل

بارش شهابی ربعی یکی از چند بارش شهابی فعال سالیانه است. ربع نام صورت فلکی کوچکی است که در تقسیم بندی انجمن بین المللی نجوم جزیی از صورت فلکی عوا محسوب شده است، به همین دلیل نام این بارش شهابی برای خیلی ها آشنا نیست. سرد بودن هوا در این زمان باعث می شود رصدگران کمی به رصد آن بپردازند. کانون این بارش پس از نیمه شب از شمال شرق طلوع می کند و در ساعت 5 بامداد به ارتفاع حدود 50 درجه از افق شرقی می رسد. شهاب های این بارش سرعت نسبتاً کمی دارند. امسال اوج بارش شهابی ربعی در بامداد 14 دی ماه خواهد بود. در زمان اوج بارش، نور ماه مزاحمتی برای رصد ایجاد نخواهد کرد.

منبع :

سایت انجمن نجم شمال  و کتاب نجوم دینامیکی

نویسنده:فاطمه حیدری

« بسم الله الرحمن الرحیم »

ویژه نامه ی علمی،خبری
اختروش
شماره ی سوم - مرداد 1387


سردبیر:
فاطمه حیدری

هیات تحریریه (به ترتیب حروف الفبا)
سهیلا بهرامی، فاطمه حیدری ، مریم محمدی، پانته آ نیک زاد چالش تری

همکاران این شماره: مهرناز شمسی پور ، مریم کاظمی ،راضیه مرادی

صفحه آرایی و عکس:
فاطمه حیدری

باتشکر از خانم  طیبه حیدری


آدرس اینترنتی:
www.aerospace1.persianblog.ir

سلام

بر خلاف تصور خیلی ها شماره ی سوم ویژه نامه ی اختروش هم با هر مکافاتی که بود بالاخره منتشر شد.از تاخیرم برای اپ دیت کردن معذرت می خوام....

بعضی از قسمت های این ویژه نامه رو می تونید مطالعه کنید

امیدوارم این بار بهتر شده باشه

سلام

چون دلم نمی خواست چراغ وب لاگم خاموش باسه اومدم.

از همه عذر خواهی می کنم چون خیلی وقتم پره

اگه فرصت کنم سعی می کنم زودتر آپ دیت کنم.

فعلا آسمون امشبو از من داشته باشید تا بعد

اگه الان به سمت جنوب بیاستید صورت فلکی های که در ناحیه دید شما تا بالای سر شما قرار می گرند به صورت زیر است:(البته من صورت فلکی های که در افق دیده می شوند رو نمی نویسم چون دیدنشون در شهر غیر ممکنه)

صورت فلکی حوت و یه کم بالا تر فرس اعظم  و کمی بالتر به سمت غرب

صورت فلکی ذجاجه  و بین صورت فلکی فرس اعظم و صورت فلکی ذجاجه یه کم پایین تر صورت فلکی دلفین هستش که پیدا کردنش یه خورده سخته.

در ادامه ی صورت فلکی فرس اعظم به سمت پایین و شرق میشه صورت فلکی ذات الکرسی رو پیدا کرد.

از جمله سیاره های در آسمان میشه به مشتری اورانوس نپتون که البته پیدا کردن دوتای آخر  به خاطر کوچک بودنشان به این راحتی ها نیست.

پروژه های اصلی عبارتند از :

-           100 ساعت نجوم

-           گالیله اسکوپ، همه به آسمان چشم می دوزند

-           دفتر خاطرات کیهانی،زندگی یک منجم

-           دروازه ای به سوی کیهان،دنیایی از اخبار

-           او یک ستاره شناس زن است

-           شناخت آسمانهای تاریک، دیدن در تاریکی

-           نجوم و میراث جهانی،گنجینه های کیهانی

-           برنامه آموزشی گالیه برای تربیت معلم

-           شناخت هستی،جایی در کیهان

-           از زمین تا کیهان،ریبایی علم

-           توسعه جهانی نجوم،نجوم برای همه

برنامه های ویژه

-           جهان در شب

-           چهارصد سال تلسکوپ

-           ماهواره های گالیله ای

-           پیرامون جهان ...

-           شکارچیان سیارات بیرونی

-           گرفت سال 1919

-           آسمان – از آن تو برای کشف

www.parssky.com

از 18 تا 24 مرداد ماه :

 رگبار شهابی پرساووشی در آسمان این شبها، یکی از زیباترین مناظر را تشکیل می دهد.آنچه که این شبها را می تواند دلپذیر تر نماید استقرار رصد کنندگان در مکان صحیح و رصد در تاریخ و زمان مناسب می باشد،ضمن اینکه ممکن است کار به تماشای مناظر بسیار زیبا نیز ختم شود. از ساعاتی بعد از نیمه شب تا سحرگاه روز 21 مرداد ، بهترین ایامی خواهد بود که بتوان رگبار شهابی پرساووشی را در آسمان مشاهده کرد. باید امیدوار بود که ماه درخشنده ای هم در آسمان نباشد، تا امکان دیدار شهابهای کم فروغ میسر باشد. اما اگر ماه هم باشد،باز میتوان شهابهای درخشنده تر را در آسمان دید. رگبار شهابی پرساووشی یکی از معروفترین بارشهای شهابی سال است. علت این است که این حادثه در وسط تابستان رخ می دهدکه امکان دارد بعضی از مردم خارج از منازل خود بوده و بخواهند به آسمان هم سری بزنند. اما علت واقعی مربوط به فعالیت این رگبار است.در حقیقت این رگبار زمانی هم به عنوان زیبا ترین شهاب باران سال بوده است. اما در سالهای اخیر رگبار شهابی جوزایی که در آذر ماه اتفاق می افتد، آن را به کناری رانده است. به هر تقدیر رگبار شهابی پرساووشی به طور سنتی دارای تعداد زیادی شهاب درخشان می باشد، که ممکن است به طور زیبایی در هوا منفجر شوند و از خود قطعاتی را جدا کرده و گاهی دمهای کوتاه دود مانندی از خود نشان دهند«این مورد به نام دنباله دودی خوانده می شود » درخشان ترین شهابهای این رگبار ممکن است از روشنترین ستارگان آسمان هم درخشنده تر باشد. بسیار مشکل خواهد بود که با توجه به شرایط محیطی محل رصد« درجه ی آلودگی نوری و میزان ابر » ، تعداد دقیق شهابهای قابل دید را پیش بینی کرد. اگر در زمان شهاب باران، ماه در آسمان نباشد شما باید بین 20 تا 30 شهاب در ساعت را قبل از سحر در آسمان روز 21 مرداد ببینید.در این زمان نقطه ی نور باران رگبار ، بر بالای سر قرار دارد.اگر خطوط ترسیمی شهاب ها در آسمان را به عقب ادامه دهید به نقطه ای در آسمان می رسید که دقیقا در شمال شرقی « خوشه ی جفتی » در صورت فلکی پرساووش است. گبار شهابی پرساووشی حاصل برخورد به جا مانده های دنباله دار سویفت-توتل است که برای اولین بار در سال 1862 میلادی در آسمان مشاهده شده است. ستاره شناسان ، دوره ی گردش آن را 120 سال تعیین کرده اند و این بدان معناست که باید پس از هر 120 سال این دنباله دار به نقطه ی قبلی خود باز گردد. اما در سال 1982 سویفت-توتل این کار را نکرد و به نقطه ی مورد انتظار باز نگشت و در سالهای نزدیک به این تاریخ هم در آسمان دیده نشد. در سال 1991 رگبار پرساووشی از خود فعالیت بیشتری نسبت به سال قبل نشان داد و این دلیلی بود که عده ای گمان برند این دنباله دار ، سال بعد یعنی 1992 بر خواهد گشت. در حقیقت این اتفاق هم افتاد و در ماه پایانی سال 1992 «دسامبر » دنباله دار از نزدیکی خورشید عبور کرد و در اوت 1993 «مرداد 1372 » جلوه خاصی را به عنوان فعالترین رگبار قرن از خود به جا گذاشت. اگر آسمان محل زندگی شما احتمالا در 21 مرداد ابری بود ، نا امید نشوید ، زیرا این رگبار برای مدت یک ماه فعال خواهد بود ، لذا از یک هفته قبل تا یک هفته بعد ، حالت حداکثر را کم و بیش دارد و برای رصد کنندگان شهابها ، فرصت خوبی محسوب می گردد. در ساعات اولیه ی بامداد « از حدود ساعت 4 تا روشن شدن هوا » به بیرون از شهر بروید و بر بالای سر خود به سمت شمال شرقی نگاه کنید و از دیدن شهابها لذت ببرید.

 رگبار امسال :

بارش شهابی پرساووشی 27 تیر هر سال همزمان با برخورد زمین با توده ذرات فعال می شود و تعداد شهابهای آن به تدریج افزایش می یابد تا در حوالی 22 مرداد به اوج خود می رسد. در این هنگام زیر آسمان تاریک می توان شاهد 60-40 شهاب در ساعت بود.پس از آن تعداد شهابها به تدریج کاهش می یابد تا اینکه در 3 شهریور با خروج زمین فعالیت آن به پایان می رسد. امسال اوج بارش شهابی پرساووشی صبح  22 مرداد اتفاق می افتد. کانون بارش در ساعت 9 شب طلوع می کند و تا صبح در بالای افق قرار خواهد داشت. بنابراین پیشنهاد می شود رصد اصلی را از شامگاه 21 مرداد تا صبح 22 مرداد انجام دهید. امسال نور ماه هیچ مزاحمتی برای رصد نخواهد داشت و اگر مکان رصدتان تاریک و به دور از نور باشد، شاهد شهابهای زیادی خواهید بود.

منبع:راهنمای هفتگی آسمان شب و parssky

نویسنده:سهیلا بهرامی

بسم تعالی

وقتی برای اولین بار کسی در مورد جرم ، اندازه و دمای خورشید چیزی می شنود آن چنان به هیجان می آید که مشتاق می شود بیش تر بداند؛ بداند که این خورشید که برای اولین بار در ذهنش نماد عظمت بود عضوی کوچک از خانواده ای با شکوه است و از این شکوه جلال به ستایش خدا روی می آورد و او را که خالق این عظمت و شکوه است می ستاید ، و چه خوب  ایرانیان باستان به عظمت خدا پی برده بودند و همین دلیل آن ها برای پیشتاز بودنشان در جهان علم نجوم بود. آن زمانی که ،  اروپاییان کتاب های ایرانیان را ترجمه می کردند و به اکتشافات و ذهن خلاق ایرانیان آفرین می گفتند. اما چرا همین ایرانیان بعد از دوره ی صفویه دست از این علم کشیدند و به چیزهایی دیگر روی آوردند؟ به طوری که هر کجای دنیا از ایرانیان سخنی به میان آید کلمه ای در مورد نجوم ایران زده نخواهد شد.

سال1388 (2009 میلادی) که سال جهانی نجوم نام گرفته است شاید بهانه ای باشد برای تکرار آن روزها ! ما همان ایرانیان مسلمان هستیم که بیش تر از هر کار دیگر به شناخت خدا نیاز داریم.

به امید آن که دوباره آن روزی برسد که به جای ترجمه ی کتاب های اروپاییان آن ها کتاب های ما را ترجمه کنند.

آسمانتان پر از ستاره های نورانی

فاطمه حیدری

F_heidari_16@yahoo.com

از روز 13 فروردین ایرانیان همراه با مردم سایر نقاط جهان به آسمان‌ها چشم خواهند دوخت. یکی از مهم‌ترین برنامه‌های سال جهانی نجوم با نام 100 ساعت نجوم از این روز در سراسر جهان آغاز شده و در طول 3 روز بعدی ادامه خواهد یافت. در این 100 ساعت مردم زمین فرصت خواهند یافت تا زیبایی‌های آسمان را بار دیگر ببینند و به کشف زیبایی‌های چشم نوازی بپردازند که سال‌هاست به سبب زندگی در جامعه مدرن و شهری فرصت تماشای آنها را از دست داده‌اند. 100 ساعت نجوم رویدادی بسیار مهم است که در آن جهان به آسمان نگاه خواهد کرد. برای ما ایرانیان آغاز این پروژه با روز طبیعت (13 فروردین) همراه شده است. روزی که به بهانه توجه به طبیعت شاید بتوان نگاهی هم به طبیعت فراموش شده آسمان شب انداخت.در این ایام بسیار درباره سال جهانی نجوم شنیده‌ایم، اما تکرار برخی این موضوعات مهم و خواندن چندباره آنها بی‌ضرر است و یکی از حدیث‌هایی که تکرار مکرر آن لازم است نقش تاریخی ایرانیان در رشد دانش ستاره‌شناسی است.

برای رسیدن به این آمار، باید علاقه جوانان و نوجوانان را برانگیخت و فرصت‌هایی مانند100 ساعت نجوم می‌تواند علاقه افراد برای ورود به این جریان علمی را بیشترکند و باعث شود تعداد بیشتری از نوجوانان علاقه‌مند به ورود به رشته ستاره‌شناسی و از آن مهم‌تر علوم پایه شوند چرا که نجوم در واقع در تقاطع علوم مختلف از ریاضیات و فیزیک گرفته تا زیست‌شناسی و شیمی و مهندسی قرار گرفته است.فرصتی مانند 100 ساعت نجوم فرصتی نیست که بسادگی از دست رود. شما هم شاید بتوانید در این فعالیت به عنوان شرکت‌کننده یا برگزارکننده مشارکت داشته باشید.13 فروردین آغاز پروژه‌ای جهانی است که ایرانیان مشارکت فعالی در آن دارند و امید می‌رود دستاورد بزرگی هم برای ایرانیان داشته باشد.

نگاهی به نقشه جهان که مکان‌های برگزاری رویدادها برروی آن حک شده است و می‌توانید نسخه به روز شده آن را در وب سایت این پروژه در نشانی www.100hoursofastronomy.org  بیابید، نشان می‌دهد در این بازه زمانی مردم بسیاری از نقاط جهان به آسمان چشم خواهند دوخت. این افراد فراغ از مرزها و اختلافات به واقعیت بسیار بزرگ‌تری نگاه خواهند کرد که همه ما را در بر گرفته است. این فرصت بی‌نظیری است که با حضور در مراکز اعلام شده که فهرست آنها را می‌توانید در نشانی ذکر شده در بالا بیابید، ‌شما هم می‌توانید به سیل مردمانی بپیوندید که قصد دارند در این سال دید بزرگ‌تری به محیط اطرافشان پیدا کنند.

سال جهانی نجوم  دارای یازده پروژه اصلی و هفت پروژه ویژه است  که توسط اعضای  سال جهانی نجوم و کمیته اجرایی اتحادیه بین المللی نجوم طرح ریزی شده اند . این برنامه های جهانی مبنی بر موضوعات ویژه ای هستند که در مجموع ، راههای دستیابی به اهداف اولیه سال جهانی نجوم   را ارایه می دهند. پروژه ها و مشارکت جهانی ای که این برنامه ها بوجود می آورند ، کلید موفقیت این سال   خواهند بود.

منبع : Jamejamonline.com

www.astronomy.ir 

چهار نوع گره کروات :

1 - گره Four-in-hand : این گره متعارف ترین گره کروات است که 80 درصد کسانی که کروات میبندند از آن استفاده میکنند . این گره خیلی هم ساده و آسان جهت یادگیری است . البته میگن این گره روی لباس های یقه دار خیلی خوب نمی ایستد و بهتر است روی لباس هایی که یقه باریک دارند استفاده شود. همچنین این گره با کروات های پهن خیلی خوب خودشو نشون میده و البته این گره از لحاظ ایستادن روی پیرهن یکمی نامتقارن است.

ادامه مطلب...