درباره مسابقه عکس "دست دوم"
بیشتر ما در گوشه انباری یا یک گوشه دیگری، خرت و پرت‌های بی‌استفاده‌ای داریم که فقط انبارشان کرده‌ایم و هیچ استفاده‌ای از آنها نمی‌کنیم. گاهی که وسیله جدیدی می‌خریم، وسیله قبلی را گوشه‌ای انبار می‌کنیم ونه دل‌مان می‌آید آن را به دلال‌های زرنگ و مفت‌خر، شندرغاز بفروشیم و نه می‌توانیم دل بکنیم و دورش بریزیم.
ایده برگزاری این مسابقه در واقع پیدا کردن راهی برای راحت شدن از شر این جور خرت و پرت‌ها و حال دادن به کسانی است که ممکن است از این وسایل استفاده کنند و حالش را ببرند.
جایزه‌های این مسابقه را ما از میان وسایل انباری خانه‌های خودمان- به خصوص کتاب، فیلم و سی‌دی‌های موسیقی- انتخاب کرده‌ایم، شاید کسان دیگری هم دوست داشتند و با خرت و پرت‌های توی انباری‌شان
اسپانسر! این مسابقه شدند.
شرط شرکت در مسابقه
هیچ بچه پول‌داری حق شرکت در مسابقه را ندارد. مرفهین بی درد، با ذکر این که "جایزه نمی‌خواهم" می‌توانند دربخش جنبی مسابقه شرکت کنند.
در لغتنامه آکسفورد-نسخه جعلی- در تعریف بچه پول‌دار آمده است: افرادی که دست مبارک‌شان به طور کامل در جیب بابای محترم‌شان است.
یک مجموعه عکس ده‌تایی درباره انرژی بفرستید. منظور از انرژی در این مسابقه نفت، گاز و انرژی هسته ای و جنبشی و اینها نیست. منظور همان است که خیلی‌هامان در این جمله‌ها به کارش می‌بریم:
"دیگه انرژی سابق رو برای کار و زندگی ندارم" "فلان بابا/چیز انرژی مثبت/منفی داره یا به من انرژی می ده/نمی‌ده."
تا پایان مهرماه، ده عکس را در اندازه 640در 480 با حجم هرکدام کمتر از دویست کیلوبایت همراه با یک فایل متنی که نوشته مختصری درباره عکس‌ها و اسم و شماره تلفنی از خودتان است
در یک فایل فشرده کنید و به این ای میل بفرستید:
info@nasiriphotos.com
اگر با سوژه انرژی حال نمی‌کنید، می‌توانید موضوعی آزاد از هفت دولت را انتخاب کنید و درباره آن، ده عکس بفرستید.
بهتر است تک عکس های نامربوط به هم را نفرستید ولی اگر خیلی اصرار دارید، حداکثر ده تک عکس را هم می توانید بفرستید.
تاآخر مهرماه عکس ها را بفرستید.
اگر سوالی داشتید یا این نوشته گنگ و نامفهوم بود سوال‌تان را به همین ای میل بفرستید.
پرسش و پاسخ ها را در پایین این صفحه در "بخش اعصاب" بخوانید.
بعضی توضیح‌های بیشتر
جایزه
یک سری خرت و پرت گوشه انبار که می‌خواستیم از شرشان راحت شویم.
ممکن است وسط این خرت و پرت ها سی‌دی، دی‌وی‌دی، کتاب ومجله، تلفن، دستکش بوکس،
سپر جلوی ماک دماغ دار و آنتن شابلورنس پیدا شود. البته آبروداری می‌کنیم و چیزهای خیلی ضایع را هدیه نمی‌دهیم ولی خب جایزه همین هاست و راستش بیشتر دوستی و عشق و صفاست که مهم است و اصلا مال دنیا مثل چرک کف دست است و از این حرف‌های کلیشه ای.
به برنده‌ها خبر می‌دهیم یک روز و جایی دور هم جمع می‌شویم وتیروتخته ها را دور هم قسمت می‌کنیم.
بخشی از این خرت‌وپرت‌ها:
1-لابراتوار اینترنتی "عکس پرینت" یک حال اساسی به 50 شرکت کننده برتر مسابقه عکس دست دوم می دهد این 50 نفر می توانند 100 عکس دلخواه‌شان را در"عکس پرینت" در اندازه 10 در 15 مجانی چاپ کنند. "عکس پرینت در ضمن یک حال استمراری اساسی هم به نفر برگزیده می دهد و هزار قطعه عکس برای او چاپ می‌کند.
نفر اول می‌تواند سر اندازه عکس‌ها با بروبکس "عکس پرینت" چانه بزند.
هزینه پست عکس‌ها را -برای صد عکس حدود دو هزار تومان- خود برندگان باید بسلفند.
2-خانم عکاسی 11 حلقه فیلم سیاه‌وسفید "ایلفورد" HP5 400 به یک شرکت‌کننده که عکاسی سیاه‌وسفید انجام می دهد، هدیه می‌دهند. دوحلقه دیگر از این فیلم‌ها هم هست که فقط بدون جعبه است.
3-چند دوره مجله "فیلم".
4-سی‌دی و دی‌وی‌دی‌های فیلم و موسیقی.
5- سایت "نعناکار"، به سه نفر از برندگانی که نیاز به کمک و مشاوره حقوقی داشته باشند، مشاوره رایگان می‌دهد.اگر این جایزه، راست کارتان است در نوشته‌ای که همراه عکس‌های‌تان برای مسابقه می‌فرستید، بنویسید.
داوری
داوری عکس‌ها به روش دیکتاتوری است و بعد از مشورت با چند نفر آدم حسابی و صاحب نظر، برگزارکننده
تصمیم نهایی را می‌گیرد. برای آن که یک وقت ریا نباشد، اسم آن آدم حسابی‌ها را درز می‌گیریم.
هدف
ما ادعای عکاسی نداریم و عکاس نیستیم. این مسابقه که ممکن است فقط چند نفر در آن شرکت کنند
تنها برای این است که سری به انباری‌هامان بزنیم، دوروبرمان را خلوت کنیم و چیزهایی را که دیگر برای ما بدرد خور نیست، به آدم‌هایی بدهیم که حالش را ببرند.
شاید کسان دیگری این مسابقه را با ایده‌های بهتر و باحال‌تر، بزرگتر برگزار کردند.
ما فعلا نسخه مینی‌ماسمالیستی آن را برگزار می‌کنیم.
تبلیغ(همان اطلاع رسانی)
ما پول و حوصله سروصدا راه انداختن نداریم، یعنی "انرژی" اش را نداریم. حتی با ای میل هم روی اعصاب ملت نرفتیم که بیایید توی این مسابقه شرکت کنید یا لینک این صفحه را توی سایت و وب لاگ‌تان بگذارید.
اگر کسی از این ایده خوشش آمد، خب به بقیه هم هر جور که دوست داشته باشد خبر می دهد حالا چه کاری است که ما زرت و زرت ای میل و پیغام و پسغام به اعصاب ملت بفرستیم.
